Pierwsze urządzenie, które mogło zarówno nagrać, jak i odtworzyć dźwięk zaprezentował w roku 1877amerykański wynalazca Thomas Edison.
Jego urządzenie (które nazwał fonograf) było udoskonalonym wynalazkiem Scota Martinville'a.


Fonograf działał tak:
- zwężona tuba zbierała i trochę wzmacniała dźwięk,
- na końcu tuby znajdowała się membrana, która drgała pobudzona wpadającym do tuby dźwiękiem,
- do membrany dołączony był cienki metalowy lub szklany rysik, który drgał razem z nią,
- rysik dotykał obracającego się i jednocześnie wolno przesuwającego się cylindra wykonanego z bardzo cienkiej cynowej folii,
- drgający rysik żłobił w folii wgłębienia będące mechanicznym zapisem dźwięku,
- po przesunięciu cylindra do pozycji początkowej, ponownie dostawiano do niego rysik,
- kręcąc korbką obracano cylinder, a przesuwający się po rowku rysik drgał tak, jak kazały mu wyżłobienia,
- drgania przenosiły się na przymocowaną do rysika membranę, która wytwarzała dźwięk "taki sam" jak wcześniej zapisany (był cichy i pełen dodatkowych szumów oraz trzasków).