Fotografia jest rezultatem łączenia różnych wynalazków w jedną całość. Pierwszym wynalazkiem, który stanowił podstawę powstałych kilkaset lat później aparatów fotograficznych, była tzw. camera obscura. Urządzenie to znane było prawdopodobnie jeszcze w starożytności, ale dokładnie opisał go około 1020 roku Ibn al-Hajsam. Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka (dla zredukowania odbić światła). Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór (średnicy 0,3-1 milimetra zależnie od wielkości kamery) spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba (matówka). Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony obraz.

Zdjęcie po prawej to camera obscura z Science Museum w Londynie (źródło: wikipedia.pl).
Wielkość otrzymywanego obrazu regulowano bądź jak tutaj, przesuwając przednią ściankę z otworem, bądź tylną z wyświetlanym obrazem.

Widoczna obok rycina, to diagram częściowego zaćmienia Słońca, narysowany w 1544 roku przez holenderską matematyczkę Gemmę Frisius (źródło: en.wikipedia.org/).
Jest to pierwsza ilustracja camera obscura wydrukowana w Europie, ponad 500 lat po tym, jak Ibn al-Hajsam zastosował taki test, aby zrozumieć, że światło rzeczywiście porusza się po liniach prostych.