Osoba, która wróciła z końca świata (np. z Hawajów), może się chwalić, że przeleciała łącznie około 25 tys. km. To bardzo dużo, ale są stworzenia, dla których taka odległość, to przysłowiowa trasa dla małych dzieci.
Rybitwa popielata rok w rok przelatuje trasę Arktyka-Antarktyda i z powrotem o długości 70-90 tys. kilometrów. To prawdopodobnie rekord długości migracji sezonowej na naszej planecie.
Patrząc na to video, w którym rybitwa z gracją i wielkim kunsztem ląduje na wodzie, można sobie wyobrazić,
że właśnie zakończyła swoje 40 tysięcy km podróży, uznając, że te antarktyczne wody to jest to!
Obserwując trasy migracji ptaków z obszarów lęgowych na żerowiska można zauważyć, że w zasadzie nigdy nie jest to linia prosta, która wydaje się być oczywistą, nakrótszą trasą pomiędzy dwoma obszarami. Nie inaczej jest w przypadku trasy rybitwy popielatej, przy czym trasa powrotna jest w dużej części zupełnie inna niż początkowa.
Dlaczego nie w linii prostej? to główne pytanie tego tematu, ale aby na nie odpowiedzeć, trzeba najpierw zobaczyć trasę bohaterki odcinka - Sterna paradisaea, czyli rybitwy popielatej.
Trasa rybitwy jest tworzona dynamicznie na trójwymiarowej Ziemi. Dlaczego tak? Jaka, że znaczna część trasy przebiego dokoła Antarktydy, jest to najlepszy sposób jej wizualizacji.
Ziemię można oczywiście obracać, przybliżać, itp., a samą animację przyspieszać, zwalniać lub zatrzymywać.
Strona, która pokazuje tę trasę jest TUTAJ
1. (pytanie na rozgrzewkę)
Czy według ciebie lot rybitwy jest nieprzerwany, czy z przystankami?
Na jakiej podstawie wnioskujesz swoją odpowiedź?
2. (pytanie główne tego tematu)
Jak wyjaśnić taki właśnie przebieg trasy rybitwy popielatej do i z Antarktydy?
Podpowiedź:Jeśli chcesz sprawdzić, czy mają z tym coś wspólnego wiatry, to pod tym adresem jest strona, która pokazuje wiatry na świecie i na różnych wysokościach (fragment po prawej).
Właśnie! Na różnych wysokościach! Wiedz, że rybitwa na dłuższej trasie lata na wysokościach od około 3 do 6 km.
