Romantyczna randka w promieniach zachodzącego słońca ma ten minus, że trwa krótko. Jest jednak takie miejsce, gdzie po zachodzie słońce ponownie wznosi się nad horyzont, aby zajść raz jeszcze. Gdzie to jest? Na Merkurym!
Aha! Wybierając się tam nie zapomnijcie zapakować czegoś do picia i ciepłe sweterki, bo w dzień jest tam ponad 400° C, a w nocy około minus 200° C.
Merkury jest najmniejszą planetą Układu Słonecznego (niewiele większy od naszego Księżyca), ze skalistą powierzchnią pokrytą kraterami. Obraca się powoli wokół własnej osi tak, że 1 dzień na Merkurym to 59 dni ziemskich. Za to 1 rok na Merkurym mija bardzo szybko, bo planeta okrąży Słońce już w 88 dni ziemskich. Obecna nazwa planety pochodzi od Rzymian - Merkury był w ich mitologii posłańcem bogów.
Niezwykła jest orbita Merkurego - to wyraźna elipsa, gdzie Słońce jest nie w "środku", ale w tak zwanym ognisku (rysunek po prawej pokazuje to ale bez zachowania skali). Oznacza to, że w czasie ruchu wokół Słońca, Merkury zbliżając się na coraz mniejszą odległość od Słońca przyspiesza, a oddalając się od Słońca - zwalnia. Trzeba tu dodać, że w tym przyspieszaniu i zwalnianiu prędkości wokół Słońca, obroty Merkurego wokół własnej osi pozostają niezmienne (wszystko to będzie widoczne w opisanej poniżej symulacji).
Symulator pokaże opisane we wstępie dziwne ruchy Słońca na niebie widzianym z powierzchni Merkurego. Wszystkie potrzebne informacje znajdują się na ekranie programu, ale jeszcze dodatkowo są podane na widocznej obok grafice.
Dodatkowe informacje: symulator nie zachowuje skali wielkości Merkurego i Słońca oraz przesuwa nieco ognisko elipsy ze Słońcem (dla lepszej wizualizacji ruchu Słońca widzianego z powierzchni Merkurego).
Krótkie "przeskoki" słońca widziane z powierzchni Merkurego w czasie wschodu i zachodu są efektem wspomnianych wyżej lekkich modyfikacji prawdziwych danych, ale nie wpływają na ogólny przekaz.
Symulacja ruchu Merkurego jest TUTAJ .
Trzy pytania (łatwe, trudne i łatwe) okraszone symulatorami 3D, to oferta dla każdego umysłu i możliwość dowiedzenia się czegoś o Układzie Słonecznym.
Pytanie 1
Nie trzeba Merkurego! Tutaj, na Ziemi też możemy obejrzeć jeszcze raz zachód słońca, tyle tylko, że nie wystarczy siedzieć i patrzeć jak na Merkurym, ale trzeba "coś zrobić".
Jak można na Ziemi zobaczyć jeszcze raz zachód słońca po tym, jak już "schowało się" pod horyzontem?
Pytanie 2
To główne pytanie tego tematu. Obejrzyj uważnie symulację ruchu Merkurego z informacjami jakie są na ekranie (przypomnijmy link - TUTAJ ) i wyjaśnij dlaczego Słońce na niebie widzianym z powierzchni Merkurego cofa się czasami "do tyłu"?
Pytanie 3
Grafika po prawej to przykładowy ekran symulatora Układu Słonecznego od NASA (Eyes on the Solar System).
Program ten jest w okienku poniżej, a chcąc go użyć:
- na początku ODDAL się znacznie (kółko myszy),
- obróć widok (LEWY przycisk myszy) aby widzieć Układ Słoneczny "z góry",
- kliknij na napis SUN (to ważne!),
- jeszcze raz się oddal i obróć widok.
Oprócz Słońca i planet są tam też tory ruchu kilku działających "w pobliżu" Słońca sond kosmicznych, w tym interesujące nas Parker Solar i OSIRIS-APEX.
Parker Solar to sonda badająca Słońce z aktualnym rekordem prędkości prawie 700 000 km/h (największa prędkość obiektu stworzonego przez człowieka).
OSIRIS-APEX to z kolei sonda, która będzie badać zbliżającą się planetoidę Apophis.
Obie sondy wyposażone są w doskonałe "aparaty fotograficzne" i gdyby były blisko Merkurego mogłyby wykonać zbliżenia jego powierzchni.
PYTANIE: Używając suwaka przyspieszającego czas, sprawdź czy w najbliższych latach dojdzie do bliskiego przelotu którejś z sond obok Merkurego?
