Ćwiczenia z teoretycznie prostymi algorytmami, w których nie trzeba nic liczyć, tylko uważnie czytać i być skupionym na wykonaniu poleceń, mają "ukryty" potężny cel - pokazać, że w działaniach opartych na algorytmach (regułach, przepisach, itp.) wszystko musi zadziałać poprawnie, w przeciwnym razie efekt końcowy będzie inny niż powinien.

Propozycja dla odważnych (tak nauczycieli, jak i uczniów): 13 uczniów i 13 krótkich i prostych algorytmów oraz jedna zasada - jeśli końcowy wynik będzie prawidłowy, to wszyscy dostają 5, w przeciwnym razie ... .

Czy to było już testowane w praktyce? Tak i trzeba wiedzieć, że w przypadku niepowodzenia istnieje ryzyko natychmiastowego poszukiwania "kozła ofiarnego" i tylko szybka informacja, że "ocenowo nikomu nic nie grozi" wygasza potencjalny konflikt. Jest oczywiste, że każdy kto decyduje się na jakiekolwiek ćwiczenia wszystko albo nic musi przed nimi odbyć rozmowy z zainteresowanymi i przygotować ich na "złe scenariusze".

Czy takie ćwiczenia mają sens? Oczywiście! Są nie tylko emocjonalnią odskocznią od codziennej rutyny, ale też wspólna odpowiedzialność za czyjś błąd jest okazją do sprawdzenia społecznej kondycji klasy.
W naszym przykładzie mają przede wszystkim pokazać w praktyce konieczność poprawnego działania np. programu komputerowego na każdym etapie algorytmu.

Po prawej fragment z 13 krótkich algorytmów, które po wydrukowaniu i pocięciu trafią do 13 osób. Ta, która otrzyma algorytm z nr 1 dostanie też dane startowe (txA75y).

Ostatecznie kartka z danymi trafi finalnie do nauczyciela, który porówna wynik "z klasy" z prawdziwym końcowym ciągiem znaków.

pdf z algorytmami jest do pobrania tutaj